Στο παράδειγμα που αναφέρεις Κώστα με τον ημιυπαίθριο, θα συμφωνήσω με τη θέση που ανέπτυξε ο Νίκος παραπάνω.
Όπως και για την περίπτωση που μετακινείται το κλιμακοστάσιο με ταυτόχρονη αλλαγή των στατικών.

Συμφωνώ μαζί σου στο ότι μελλοντικά θα έχουμε πολλές αντιδικίες.

Γενικώς, για να τεκμηριώσω το σκεπτικό μου θα έλεγα τα εξής:
  1. Στόχος του Ν.4014/11 είναι η προστασία του περιβάλλοντος.
  2. Μεταξύ άλλων, ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με την καταπολέμηση της αυθαίρετης δόμησης.
  3. Ένα μέσο (πολύ αποτελεσματικό κατά τη γνώμη μου) είναι οι βεβαιώσεις για τις μεταβιβάσεις ακινήτων εν ζωή.
  4. Διαφορετική "διαμερισμάτωση" (νεολογισμός του ΥΠΕΚΑ) χωρίς ταυτόχρονη μεταβολή (και μάλιστα προς τα πάνω) της κάλυψης, δόμησης, ύψους, χρήσης, δεν θεωρώ ότι έχει καμία μα καμία επίδραση στην προστασία του περιβάλλοντος.

Δύο ακόμα θέματα, εκτός της προστασίας του περιβάλλοντος, που θα πρέπει να μας προβληματίζουν, είναι α) η στατική επάρκεια του κτηρίου που ελέγχουμε και β) η εφαρμογή της θερμομόνωσης για κτήρια μετά το 1979.
Το α) είναι πρωτεύον, θέμα κυρίως ηθικό και δευτερευόντως τεχνικο-οικονομικό, το οποίο, δυστυχώς, δεν έχει αντιμετωπιστεί με την πρέπουσα σοβαρότητα από το ΥΠΕΚΑ και τον Ν.4014/11.
Το β) είναι δευτερεύον, αλλά σημαντικό για την οικονομία.
Και τα δύο, α) και β), δεν αφορούν μόνο τον ιδιοκτήτη του ακινήτου αλλά όλη την κοινωνία!